ann-kostr

m., also spelt öndkostr and önnkostr [önn], used only in the adverbial phrase, fyrir annkost (önn-önd-kost), wilfully, on purpose, Fms. viii. 367; en þó hafa ek fyrir önnkost (on purpose) svá ritað, Skálda 164; en þat er illvirki, er maðr vill spilla fé manna fyrir ö., Grág. i. 5, 130, 416, ii. 93, 94.